13.1.06

Do raio transparente


Non lembro moi ben de donde saiu esta imaxe, pero é do ano pasado, ben me lembro. Ese día que se ve na 4 liña a esquerda de todo, é o día do meu nacemento. Si tal día coma hoxe fai 25 anos. Por certo era martes!!.

Esta mañan reparei niso un intre, e so se me viña a cabeza unha imaxe, cando xogaba no patio do meu colexo cos meus amigo, e pensei no rápido que pasa o tempo, na cantidade de xente que pasa pola vida dun, uns deixando máis pegada que outros, pero todos marcandote dunha maneira ou doutra, non sería quen de contalos. E despois de divagar un tempo, cheguei a conclusión de que non me quería esquencer nunca de todos aqueles que significades algo para min. Non é unha empresa sinxela, pero tratarei de levala a cabo.

---------------------------------------------------------------------------------------------

No me acuerdo muy bien de donde salió esta imagen, pero es del año pasado, me acuerdo bien. Ese día que se ve en la 4º línea a la izquierda de todo, es el día de mi nacimiento. Si, tal día como hoy hace 25 años. Por cierto era martes!!.

Esta mañana pensé en esto un momento, y sólo se me venía a la cabeza una imagen, cuando jugaba en el patio de mi colegio con mis amigos, y pense en lo rápido que pasa el tiempo, y en la cantidad de gente que pasa por la vida de uno, unos dejado más huella que otros, pero todos marcandote de una manera o de otra, no sería capaz de contarlos. Y despues de dibagar un tiempo, llegué a la conlculsión de que no me quería olvidar nunca de todos aquellos que significais algo para mi. No es una empresa sencilla, pero trataré de llevarla a cabo.

1 Comentarios:

At 10:16 p. m., Blogger pipilotti busca knock Dixo...

Ay, Josito, hacía musho q no entraba ni akí, ni en el mío, ni en ninguna parte.A ver si m da tiempo a postear todo lo q kiero!!! :)

Creo q cuand una persona t ha marcado lo suficiente, no hace falta esforzarse x recordarla, xq la "cicatriz" (y lo pongo entre comillas, xq no necesariamente tiene q ser consecuencia de una herida,xo enfin, permítanme esa licencia literaria (jijiji) ) habla x sí misma. A lo mejor es más complicado hacerles saber qt acuerdas de ellos, mostrar tu agradecimiento x haberles conocido,xo creo q en su caso, Josito, no va a tener q cuidarlo, es ud la leite...
Bsitooooooos!!!

 

Publicar un comentario

<< Home